Inspiratie

Op koers

Soms een afslaand pad, dan weer een rechte laan. Plots op een route naar de hoogte of naar de laagte. Even verdwaald, en dan toch weer het spoor oppakkend. Slingerend, dalend, stijgend, verwarrend of niet wetend maar altijd op koers.

Toewijding

Hyacinten komen net als hun andere bolgenootjes, in deze periode in beeld. De geurige bloemetjes kennen vele symbolieken waarvan toewijding er een is. Met jezelf aan de slag gaan vraagt om een betrokkenheid van binnenuit: toewijding aan jezelf. Om zodoende onbekende delen van jezelf weer te herinneren en eigen te maken. Met volle aandacht voor elk deel dat je steeds meer volledig maakt. Zoals alle bloemdelen één voor één uitkomen en uiteindelijk samen de hele Hyacint vormen. Elk deel toegewijd aan het geheel.

Compliment ontvangen

Een compliment kan worden gefluisterd, van de daken geschreeuwd of gegeven door een blik of gebaar. Maar altijd ontvangen en opgetekend in de stilte van het hart.

Rijp

Prachtig die rijp! Zo’n koud laagje dat de natuur bedekt als een deken. Soms kan het in je eigen leven ook bevroren voelen. Dan is warme aandacht nodig om wat geblokkeerd is te laten smelten. Om wat rijp is vrij te laten komen.

Kering

De dagen worden alweer langer. De dag keert op een eigen, natuurlijk tempo de nacht, en omgekeerd. Zo gaat dat ook in ons leven. Blij wisselt af met boos, angst wisselt af met vertrouwen, uitrusten wisselt af met doorgaan, enz. Twee kanten van dezelfde medaille die wanneer de tijd rijp is in het licht of donker worden gezet.

Liefde

Liefde is sterker dan de ring die haar bezegelt.
Omdat liefde niet berekend is,
kan liefde ook niet breken.
Zelfs als de ring gebroken is.

Liefde staat boven ons gewankel,
het is de ster op de kruk van het bestaan.
We kunnen haar niet meten,
we zijn zo klein.

Zelfs de tijd, die ons allen doet verschrompelen en verbleken,
heeft geen vat op ware liefde.
Echte liefde slaat geen acht op dagen, uren, weken,
echte liefde bloeit tot in de eeuwigheid.

(Bron: Sonnet 116, William Shakespeare. Vrije bewerking: Peter Faber)

Reis zonder landkaart

Reis zonder landkaart
Durf te beginnen
Aan de langste reis in een mensenleven,
Van je hoofd naar je hart.
Ga de confrontatie aan
Met weggestopte herinneringen en angsten,
vertrouw alleen je hat
als je de nacht ingaat
en de schaduwen van je leven
onder ogen ziet en uit het donker tevoorschijn haalt.
Ontdek dat al je verdriet wordt genezen,
Al je angst van je weggenomen,
en je fantasie weer alle ruimte krijgt,
door de tedere kracht van de liefde.
Je hart wordt weer een veilige plaats
van geluk en schoonheid,
van stil en verborgen verlangen
naar het moment dat je ziel vleugels krijgt.

David Hodges, trappist van de abdij op Caldey Island

(Bron: De reis van je hoofd naar je hart, Leo Fijen, 2007)

Muren en vensters

Woorden als vensters of muren
Ik hoor zo’n veroordeling in je woorden,
ik heb het idee aan de kant te worden gezet.
Maar voordat ik ga, wil ik weten:
is dat werkelikj wat je me wilt zeggen!
voordat ik weerwoord geef,
voordat ik gekwetst of bang reageer,
voordat ik een muur van woorden opwerp,
zeg me, heb ik je goed verstaan?
Woorden zijn als vensters of muren,
ze veroordelen of bevrijden ons.
Moge het licht van de liefde schijnen
als ik spreek en als ik luister.
Er zijn dingen die ik wil zeggen,
die zo belangrijk voor me zijn.
Maar help me daarbij,
als mijn woorden ontoereikend zijn.
Als je meent dat je tekort bent gekomen,
dat ik niet langer om je geef,
luister dan alsjeblift door mijn woorden heen,
naar de gevoelens die we delen.

Ruth Bebermeyer

Opnieuw

de bomen komen uit de grond
en uit hun stam de twijgen
en ied'reen vindt het heel gewoon
dat zij weer bladeren krijgen
we zien ze vallen op de grond
en dan opnieuw weer groeien
zo heeft de aarde ons geleerd
dat ál wat sterft zal bloeien

(Toon Hermans)

Bij jezelf

“Het mooiste kado dat een mens kan krijgen, is de ruimte om bij jezelf te komen en te ontdekken waar je kunt vallen, maar ook kunt opstaan en groeien.”

(Uit: Tijd nemen, Leo Fijen)

Zo binnen zo buiten

De wolkenpartijen tonen een prachtig schouwspel waarin licht en donker samen gaan. Het doet mij denken aan hoe licht en donker in ons actief zijn, en hoe mooi het is dat de natuur herinnert aan onze innerlijke dynamiek. Zo buiten, zo binnen....

Geen handleiding

Een verrassing in de tuin. De Rododendron die volgens het kaartje alleen bloeit in het voorjaar geeft weer bloemen. Zo zie je maar, voor het moment van groei en bloei bestaat geen handleiding. De natuur laat zich niets voorschrijven en kiest haar eigen, unieke en natuurlijke moment voor verandering. Zo schenkt de ‘Rodo’ naast een kleurige bloem ook een wijs inzicht.

Ontmaskering

"Delf mijn gezicht op, maak mij mooi, wie wordt ontmaskerd wordt gevonden en zal zichzelf opnieuw verstaan, en leven bloot en onomwonden, aan niets en niemand meer ten prooi - en zo verbonden." (Boek 'De Maskermaker').

Ontmoeting

De tijd nemen wil ook zeggen: in de ogen van de ander kijken, het gelaat van de ander zien en geheeld worden door de ontmoeting. Zo geheeld dat jaren, maanden, weken, dagen en uren er niet meer toe doen.

(De tijd nemen, Leo Fijen).

Ontdekking

Zoals het hart van deze prachtige Chrysant laat zien zit er in de kern altijd iets wat ontdekt wil worden. Dat geldt ook voor ons. Soms is dat iets fijns, soms iets wat we liever niet willen weten. Maar iedere innerlijke ontdekking is een ontvouwing van een deel van ons, en maakt ons steeds meer een volledig mens.

Ondersteuning

Elke fase van ontwikkeling ondersteunt de volgende in het proces van heelworden.

Ja naar jezelf

“When you say yes to others, make sure you are not saying no to yourself.”

Paulo Coelho

Verbondenheid

Halloween is in opmars. Steeds meer huizen zijn versierd met spoken, onheilspellend lachende pompoenen en skeletten. Tussen de veelheid aan griezeligheden schuilt een ander, minder gebruikt beeld, die van de spin. Een dier dat in de oude culturen en wijsheidsverhalen is verbonden met het beeld van de scheppende Grote Moeder die haar web spint. In die verhalen schept de spin met haar draad het patroon van de wereld en de kosmos. Het web waarmee de mens als onderdeel van de schepping onlosmakelijk is verbonden. Halloween herinnert daarmee aan de vrouwelijke scheppingskracht, aan onze verbondenheid met een veel groter geheel, aan het magische proces van leven en sterven dat wordt gedragen door het alomvattende web van de Grote Moeder. Halloween is in opmars en daarmee wellicht ook het bewustzijn dat de mens deel is van iets groters gesymboliseerd door iets kleiners, de spin.

Duiken

De aalscholver duikt in de diepte, daarna rustig drogend in voorbereiding op een volgende poging, vertrouwend dat hij mag ontvangen van het water. Het brengt mij naar vertrouwen op je eigen bron. En wanneer je de duik daarin durft te nemen, de rust neemt om te ervaren dat iedere duik altijd iets aanreikt om je over te verwonderen.

Oud en nieuw

Prachtig de kersebloesem. Symbool voor het nieuwe begin en sterfelijkheid, en daartussen volop leven. Innerlijk werk is ook het creëren van nieuwe mogelijkheden door het oude achter te laten en zo nieuwe delen van jezelf tot bloei te laten komen.

Stappen

Op het pad van persoonlijke groei zorgen geduld, volhouden, mededogen en het zetten van kleine stappen samen voor een grote verandering.

Eigen tempo

Groei kent een uniek tempo. Soms zo snel als een haas, dan weer als de trage ontvouwing van een bloem. Om uiteindelijk in het licht te zetten wat klaar is om te stralen.

Uniek

Iedere unieke buitenkant
is de uiting
van de onzichtbare
unieke binnenkant …

Ervaringen

Ervaringen zijn als blaadjes die de bloem uiteindelijk volledig maken.

Licht en schaduw

Licht en schaduw zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Beiden willen we soms niet zien. Wat als ik niet aardig ben? Wat als ik krachtig ben? Wat als…..? Deze vraag nodigt uit om onze lichtkant en schaduwzijde te verkennen. En zo antwoord voor antwoord meer volledig mens te worden.

Beweging

De kunst is om dat wat in jou huist in beweging te laten komen, je eigen te maken en zo te leren balanceren tussen wat je te veel of te weinig doet. Elk deeltje dat je in het licht zet maakt je steeds meer volledig, bewegend in balans met alles wat is.

Reflectie

Tijd nemen voor reflectie geeft ruimte om het licht te laten schijnen op wat werkelijk is.

Harthorend

Op het water, luisteren naar vogels, de wind, het ruizen van de bomen, het kabbelen van het water en luisteren naar wat dat doet in mijzelf. Het herinnerde mij aan een citaat van Harry van de Pol, auteur van het boek ‘Harthorend’:
“Als je al moeilijk naar jezelf luistert, hoe denk je dan dat je luistert naar anderen.” Hoe belangrijk is het om óók te luisteren naar jezelf.

Heel

Ieder barstje een verhaal,
Ieder verhaal een nieuw deel,
Met ieder deel steeds meer volledig,
Niet gebroken, maar heel.

Oog hebben

Wie op het pad van ontwikkeling
goed blijft kijken
houdt oog voor wat is gezaaid,
en wat rijp is om geplukt te worden.

Sleutel van wijsheid

Ik las deze week in het boek 'Hongerige geesten' van Gabor Maté dat zelfreflectie leidt tot zelfkennis. Prachtig, zo waar en tegelijk niet gemakkelijk om de sleutel om te draaien en je deur van innerlijke wijsheid te openen. Het vraagt moed, vertrouwen en kwetsbaar durven zijn. En ook het besef dat het niet gaat om goed of fout, maar om meer volledig mens worden. Wil jij je eigen sleutel van wijsheid ontdekken?

Rijpen

Bloesemen, fruit dragen en rijpen …. Dat geldt ook voor persoonlijke groei. Nieuwe stukken van jezelf die je herkent en erkent vragen tijd en aandacht om te rijpen. En om zo uiteindelijk deel te worden van jezelf. Geen haastige spoed, maar besef dat elk stukje een eigen rijpingstijd nodig heeft om volledig te kunnen bloeien.

Herfstmagie

Wat een magisch seizoen is de herfst! Hoe de groene blaadjes zich omtoveren in een krachtige kleurenmassa, hoe takken langzaam kaal worden, hoe zon en wolken zich afwisselen. De herfst inspireert ons in het loslaten en het zachtjes aan naar binnen keren, in het omzien naar wat de achterliggende seizoenen hebben gebracht, en om dat het komende seizoen mee te nemen in de stilte van onszelf. Om vanuit die rust weer nieuwe knoppen te laten ontkiemen. Maar dat is later. Voor alles is een tijd. Voor nu is dat de magie van de herfst.

Stille kracht

Er brandt een lichtje in je. Een stille kracht die verlicht en verwarmt wat om aandacht vraagt. Het spoort aan en bemoedigt. Er is niets meer nodig dan een ontvangend hart, en te volgen wat haar licht verlicht.

Niet weten

Het “even niet weten” is gezond in het zoeken naar innerlijk evenwicht. Meedeinen zonder te vechten of te vluchten, geeft namelijk ruimte om een antwoord uit je eigen diepte naar boven te laten komen. Een belangrijke stap in het herstellen van de innerlijke balans.

Weerspiegeling

Ze keek,
en zag in de weerspiegeling
haar andere kant.
Ze keek,
en werd heel.

Licht

“Iemand met zijn schaduw confronteren is hem zijn eigen licht laten zien.” Carl Gustav Jung

Aandacht

Dit seizoen nodigt uit om naar binnen te keren. Om aandacht te schenken aan belichte én nog onbelichte plekken. Om die te verwarmen, te omarmen, en mee te nemen richting het seizoen dat op ons wacht.